De bedelaars - Vlasdoek - Acrylic - 80 cm op 120 cm

Mijn verhaal en mening: Heb je al eens geld gegeven aan een bedelaar?

Overal kom je ze tegen. Ik heb hier 2 verschillende bedelaars geschilderd. Er zijn er die op straat slapen en er zijn er die op straat komen om te bedelen. Sinds ik wijsheid kreeg geef ik geen geld met uit aan bedelaars. Want geld geven is iets spiritueels. Je geeft geld voor hun job: bedelen. EN het is beter dit niet te zaaien in hun armoede, want dan ontvang je geen voorspoed. De bijbel zegt dat we altijd armen rondom ons hebben. Het is beter ze op te vangen indien mogelijk, ze eten te geven en een job.

Ikzelf heb een dochter die op straat heeft geslapen. Toen ze terug kwam in mijn leven heb ik haar onderdak aangeboden. Nu en dan komt ze bij me overnachten, eten en drinken, kleren en liefde. Ze werd regelmatig bestolen verstelde ze, geslagen en gebruikt.

Jaren geleden was ik met mijn oudste dochter te Antwerpen en we zagen een bedelaar met een hond op de stoep zitten. Terwijl we deze bedelaar voorbij liepen zag ik een koffieshop met chocolademelk 1 + 1 gratis en mijn dochter wou geen. Dit kreeg ik in mijn hart, om deze man met zijn hond, een koffie te geven of chocolademelk. Want het was vlak voor de winter, in een novembermaand en het was koud. Ik keerde dus terug en vroeg hem of hij een koffie wou hebben. Dankbaar zei hij JA, dat wil ik. Dus, we gingen een koffie kopen voor de man en voor mij. Ik zat naast hem, gaf hem mijn broodje dat ik van thuis mee had, en we praatten wat tegen elkaar. Hij vertelde zijn leven. Die manier van een arme helpen brengt op. Ik heb liefde betoont. Ik zegende hem en hij had zijn koude handen rond de warme beker koffie. Als ik toen kon, zou ik hem meer geven. Want ik droomde soms dat ik een held was, een mama voor de arme mensen, die hun onderdak gaf, kleren kocht, kousen en ondergoed, een startmandje met tandborstel, tandpasta, zeep, kam, shampoo en 2 washandjes en handdoeken erin. EN ik droomde dat ik drie teams had; een team van zorg (een verpleegkunige, psycholoog, verzorgende), een team van Arts en entertainment (creatieve momenten zoals bakken, voetballen, muziek maken, en aanbiddings muziek, ...) en een team van pastorale (pastor, evangelist, apostel, profetische mensen) die dan de juiste bemoediging inspreken om te knokken en door te zetten.

Dat is de reden waarom ik deze bedelaars heb geschilderd. Ik veracht de manier van bedelen om daar te zitten en te bedelen als hun beroep. Met kennis op te doen, haal je de juiste mensen er uit en ze worden geholpen. Maar degene die er hun beroep van maken, ik steun deze niet meer.

In Brussel zaten mijn jongste dochter en ik op een terras. We dronken koffie en chocolademelk en hadden daarbij een boterkoek er bij genomen. Toen kwam een allochtoon bedelaarster en ze vroeg geld. EN ik zei; "sorry, neen, dat doe ik niet". Ze wees naar de bakkerij en mijn dochter zei; "Mama, misschien wil ze een brood". Ik gaf haar teken dat ze iets mocht kiezen in de bakkerij. Toen het onze beurt was, wees ze naar een taart. Ik schrok van haar keuze. Ik vond dit gedurfd. Ik was daarvan aangedaan dat ik haar wou helpen met levensonderhoud door middel van het kopen van brood voor haar, en ze koos een taart eruit. Dat is de reden waarom ik niet zo snel meer geef. Ik geef liever iets aan een muzikant op straat die ervoor werkt een goeie atmosfeer creëren

God geeft het in onze harten wie we moeten helpen. Maar daar is wijsheid voor nodig. Als de mens gegrepen wordt in het leven, met de juiste instelling, zal hij er bovenop geraken. Wij Belgen helpen elkaar graag en we doen een inspanning voor de ander. Naar mijn mening moet niet iedereen geholpen worden, omdat er mensen zijn die manipulatief en niet te vertrouwen zijn.

Deze jonge man die ik heb geschilderd, is iemand die zijn stad kent. Hij probeert zoveel mogelijk mensen uit de armoede te helpen en de bedelaars die er hun beroep van maken, die laat hij links liggen. Die hebben een huis. Kennis, wijsheid en een hart voor Jezus doet een mens uit de put geraken.

Mijn ouders hebben vaak mensen opgevangen, nachtopvang gedaan, en geholpen waar het kan. Niet iedereen dat je in huis neem is betrouwbaar. Je weet niet wat de mensen hebben meegemaakt, wat ze hebben moeten doen om te overleven en of ze voldoende cultureel respect hebben voor het land waar ze binnen gaan.

Het bladgoud op de stoep betekent dat er altijd iemand is, die weet wat er in de mensen omgaat. We mogen ons niet laten misleiden door iets te geven aan een bedelaar die er een beroep van maakt want dit is tegen Gods wil dat we een spirituele altaar steunen van bedeloverdracht. Waarom? Omdat dit overdracht tegen ons keert waarvoor we hebben gezaaid ook de oogst binnenhalen. Het is goed overvloedig te geven, God heeft de vrijgevige gever lief. Elk offergave van geld is een collectieve oogst van wat je hebt gezaaid, en het is beter te zaaien in mensen zoals die jonge man in mijn schilderij, dan te zaaien in het bedelen. Ik kies een oogst binnen te halen van de mensen die met mensen van armoede omgaan. Die weten precies wie de armen zijn en wat ze nodig hebben. Voorbeeld, de voedselbank steunen is ook een goede zaak. Wat je zaait, daar heb je er een oogst van. (Zelfs mijn oudste dochter heeft regelmatig naar de voedselbank geweest.)